عکاس : محسن شریفی
سحابی جغد یا مسیه ۹۷ یا ان‌جی‌سی ۳۵۸۷ یک سحابی حلقوی بود که در صورت فلکی خرس بزرگ قرار دارد.
این گوی درخشان از پخش شدن گاز و غبار ستاره ای به مدت ِ نسبتا کوتاهی و فقط چند ده هزار سال در ستاره ای در حال مرگ به وجود آمده.برای شکل گیری یک سحابی سیاره نما، ستاره پیری باید جرمی حدود ۸ برابر کمتر از خورشید ما داشته باشد، ستاره سنگین تر از این حد زندگی خود را در یک انفجار ابرنواختری از دست می دهد. زمانی که این ستارگان پیر می شوند به وسیله گاز و بادهای ستاره ای شروع به از دست دادن لایه های بیرونی خود می کنند. بعد از آن که بیشتر این لایه های بیرونی از بین رفتند؛ هسته ستاره داغ باقی می ماند و شروع به انتشار تابش فرابنفش می کند که این باعث می شود گاز اطرافش یونیزه شود، روند یونیزاسیون در حال گسترش باعث می شود این گازها بصورت شبح مانند دیده شوند.
