تصویر از : جواد تسوجی
چند روز پیش لکه‌ای با نام ۱۰۳۵ بر روی خورشید ظاهر گشت که در آخرین روزهای دیده شدندش به ناگاه بزرگتر شد و حتی در زمان غروب خورشید نیز قابل دیدن بود. اما سوالی که ممکن است پیش آید در رابطه با لکه‌های خورشیدی و تاریخچه‌ی رصد آن است. لکه‌های خورشیدی مناطقی بر روی سطح شیدسپهر خورشید هستند که دارای دمای پایینتری ( در حدود ۱۵۰۰ درجه ) نسبت به دیگر مناطق خورشید دارند. هر لکه خورشیدی دارای دو قطب N و S مغناطیسی است و در دور تا دور آن فورانهای عظیم خورشیدی روی می‌دهد.
بر طبق سندهای بدست آمده اولین بار ستاره‌شناسان چینی در ۲۸ سال قبل از میلاد مسیح با رصد و ترسیم کردند. اما مطالعات دقیق بر چگونگی ظاهر شدن این لکه‌ها را خورشیدشناس معروف آمریکایی به نام جورج الری‌هال ( George Ellery Hale ) را به انجام رساند و متوجه شد، لکه‌های خورشیدی هر ۱۱ سال یکبار به اوج ظاهر شدن بر سطح خورشید می‌رسند. اما کار به اینجا ختم نشد و در طی قرن ۱۹ الی ۲۰ که با سیر صعودی دانش و فن آوری همراه بود، رصدخانه‌ی خورشیدی به نام Einstein Tower در سال ۱۹۲۰ ساخته شد و در پی آن رصدخانه‌های دیگری نیز بنا نهاده شد. اما در سال ۲۰۰۵ با فرستادن کاوشگر سوهو تحقیق بر روی خورشید به اوج خود رسید.
تصویر آینده : رد ماه و مشتری
George Ellery Hale
