تصویر و حق کپی : بابک امین‌تفرشی
ستاره‌ی شامگاهی، ستاره‌ی پابمال، نگین درخشان آسمان، خواهر زمین، همه‌ی اینها نامهای سیاره‌ی ناهید ( زهره ) است که برای بسیاری از مردم آن را می‌شناسند. ناهید دومین سیاره‌ی منظومه خورشیدی و در فاصله‌ی ۴۲ میلیون کیلومتری از خورشید قرار دارد. سیاره‌ای با ضریب بازتاب ۸۰ درصد و جوی بسیار غلیظ است. درست است که به آن خواهر زمین می‌گویند، اما جو آن مملو از دی اکسید کربن، اسید سولفوریک و نیتروژن است که نشان از کشنده بودن آن دارد. اما زهره سیاره‌ای بسیار زیبا در آسمان شامگاهی و صبحگاهی است و در بسیاری از شعرهای پارسی و دست نوشته‌های قدیمی از آن یاد شده است. تصویر بالا نمایی از طلوع این سیاره بر فراز دشت کویر ایران است.
تصویر آینده : مشتری در راه کنار راه شیری
