تصویر و حق کپی : امیرحسین ابوالفتح ( TWAN )
در زمان هخامنشیان در نوروز به روی هفت ظرف چینی غذا می‌گذاشتند که به آن هفت چین یا هفت چیدنی می‌گفتند. در کتاب فروری آمده‌است در روزگار ساسانیان، قاب‌های زیبای منقوش و گرانبها از جنس کائولین، از چین به ایران وارد می‌شد. یکی از کالاهای مهم بازرگانی چین و ایران همین ظرف‌هایی بود که بعدها به نام کشوری که از آن آمده بودند «چینی» نام گذاری شد و به گویشی دیگر به شکل سینی و به صورت معرب «سینی» در ایران رواج یافتند. چنانچه مسلمانان قرآن، زرتشتیان اوستا و کلیمیان تورات را بر بالای سفره‌هایشان جای می‌دهند. بر سر سفره زرتشتیان در کنار اسپند و سنجد، «آویشن» هم دیده می‌شود که به گفته موبد فیروزگری خاصیت ضدعفونی کننده و دارویی دارد و به نیت سلامتی و بیشتر به حالت تبرک بر سر سفره گذاشته می‌شود. اما این هفت سین ایرانی در زیر آسمان شب و ردی از غروب ستاره ها نمایی دیدنی و زیبا دارد و نشان از رسیدن فصل بهار را می دهد. به امید آسمانی بدون ابر و پر ستاره برای همه علاقه مندان به آسمان…
تصویر آینده : طلوع ماه بر فراز مسجد
