تصویر و حق کپی : محمد سلطانی
شهابهایی که در آسمان مشاهده می شوند را می توان به دو دسته تقسیم نمود.شهابهایی که بطور پراکنده ودر جهتهای مختلفی در آسمان دیده می شوند(تعداد این شهابهای پراکنده در یک شب عادی کمتر از ۶ عدد در ساعت است)وشهابهایی که دارای نظم بوده ودر شبهای خاصی از سال رخ می دهندو نمایان شدن این شهابها با نام بارش شهابی شناخته می شود.زمانی که یک دنباله دار از جایی عبور می کند ذرات بخارشده سطحی آن٬ از آن جداشده ودر مسیر عبور آن در فضاباقی می مانند. بارش شهابی زمانی رخ می دهد که زمین از میان غبارها وذرات باقیمانده از عبور دنباله دارها می گذرداین غبارها وذرات هنگام ورود به جو زمین بدلیل سرعت زیاد یونیده شده ،می سوزندواز خود ردی بجا می گذارند. هرچه زمین به توده شهابی نزدیکتر باشد ویا اینکه به تازگی دنباله دار از آن مکان عبور کرده باشد شدت بارش شهابی شدیدتر خواهد بود وما می توانیم شاهد شهابهای بیشتر وپرنورتری باشیم.برعکس هر چه زمین از فاصله بیشتری از مکان عبور دنباله دار عبور کند یا مدت زمان بسیار دوری دنباله دار از آنجا عبور کرده باشد شدت بارش کمتر خواهد بود.محل قرار گیری توده های غبار در فضا تقریبا” ثابت است .بنابراین زمین در زمانهای خاصی به آن مکانها می رسد وما در این تاریخها شاهد بارش شهابی هستیم. یکی از پارامترهای مرتبط با بارش شهابی پارامتر ZHR است.این پارامتر نشاندهنده تعداد شهابهای مشاهده شده در یک ساعت است، در شرایطی که کانون بارش در سمت الرأس یاzenit ( بالاترین نقطه در آسمان ) و آسمان کاملا” صاف و تاریک باشد. منظور از آسمان تاریک ، آسمانی با حد قدر ۵/۶ است .در واقع ZHRنرخ ساعتی شهاب ها است که واقع گرایانه حساب شده است.
تصویر آینده : طلوع راه شیری
