عکاس : علیرضا خوند
راهشیری، نام کهکشانی که منظومهی خورشیدی ما در آن جای دارد و یکی از اجزا بیکران آسمان است. مرکز این کهکشان را ستارهها، سحابیها و غبار میان ستارهای فرا گرفته و به همین دلیل راهشیری است که دارای مرکزی متراکم و دیدنی است. خورشید ممکن است در نزدیکی لبهٔ داخلی بازوی شکارچی کهکشان، در پف کردگی محلی در داخل حباب، و در کمربند گولد در فاصلهٔ ۱۰۰۰±۲۵۰۰۰ سال نوری از مرکز یافت شود. خورشید در حال حاضر در ۳۰-۵پارسک از صفحهٔ مرکزی کهکشان قرار دارد. فاصلهٔ بین بازوی محلی و بازوی بعد، بازوی برساووش، در حدود ۶۵۰۰ سال نوری است. خورشید و متعاقبا منظومهٔ شمسی در منطقهٔ قابل سکونت کهکشان یافت می‌شوند. بین ۲۲۵تا ۲۵۰ میلیون سال طول می‌کشد تا منظومهٔ شمسی یک دور کامل در راه شیری بزند (سال کهکشانی). بنابراین به نظر می‌رسد ۲۰تا۲۵ دور کامل در طول عمر خورشید بزند. سرعت چرخش منظومهٔ شمسی حول مرکز در حدود ۲۲۰کیلومتر بر ثانیه است در این سرعت ۱۳۶۳ سال طول می‌کشد که منظومهٔ شمسی یک سال نوری را طی کند. اگر در آسمان نیمهی اول سال به سمت صورت فلکی عقرب و قوس نگاه کنید درست به مرکز کهکشان راهشیری خیره شدهاید و منظرهای بی بدیل را نظارهگر خواهید بود. عکس فوق که از مرکز راهشیری گرفته شده است بیانگر همین موضوع میباشد. ضمناً امتداد سایهی عکاس و راهشیری تطابق خوبی را به عکس بخشیده است.
نویسنده : امیر شاهچراغیان
