عکاس : خسرو جعفری زاده
در میان دو شهر بهمن و صغاد ( استان فارس ) منطقه ای دیدنی و تاریخی به نام شولاتی قرار دارد که می تواند با آسمان شب نمایی دیدنی را بوجود آورد. تصویر امروز نمایی از رد ستاره‌ها بر بالای ساختمانهای باقی مانده به همراه درختی خشک است که شباهت زیادی به انسان دارد. در بین این رد ستاره ها صورت فلکی جبار و دو ستاره پلوکس و کاستور در حال طلوع هستند. روش عکاسی رد ستاره ای نمایی دیدنی برای نشان دادن زیبایی های طبیعت و آسمان شب را به نمایش می گذارد.
به درستی که زیباترین و چشمگیرترین صورت فلکی زمستانی صورت فلکی جبار یا شکارچی با ستاره های برجسته کمربند ٬پاها و شانه هایش است. افسانه هایی که درباره این صورت فلکی بزرگ آسمان بر سر زبانهاست، آنقدر زیادند که خود به تنهای می توانند کتابی را به وجود آورند. نیمی از این صورت فلکی در آسمان نیمکره جنوبی و نیم دیگر آن از نیمکره شمالی زمین قابل دیدن است و هیچ یک از صورت‌های فلکی دیگر تا این حد شباهت به نامش ندارد ( البته بجز شیر، عقرب، اسب بالدار، مار ). جبار شامل ستارگان درخشان بسیار است. ستاره‌های صورت جبار شباهت به یک شکارچی دارد که از هزارها سال پیش در جهان شناخته شده‌است. رجل الجبار(ستاره پای شکارچی) و ابط‌الجوزا (شانه شکارچی) دو ستاره پر فروغ این صورت‌اند. رجل الجبار هفتمین ستاره پر نور آسمان از لحاظ روشنی ظاهری است. در واقع این ستاره درخشنده‌ترین ستارهٔ کهکشان ماست. در میان این دو ستاره پر فروغ سه ستاره از قدر دوم به فاصله مساوی از هم که کمربند جبار را مشخص می‌سازد. سحابی معروف سر است در انتهای این سه ستاره و سحابی معروف جبار نیز در پایین این کمربند آسمانی قرار دارد.
