مشتری

عکاس: امیر احتشامی

مشتری بزرگ ترین و پرجرم ترین سیاره در منظومه شمسی است و این نام با نام خدای خدایان رومی (ژوپیتر؛کسی که خدای آسمان ها نیز نامیده میشد) کاملاً تناسب دارد. در حالیکه در اسطوره شناسی یونانیان، رقیب ژوپیتر، زئوس -خدای خدایان یونانیان باستان- است.درخشش مشتری در آسمان شب به سبب اندازه بسیار بزرگ آن است. مشتری بزرگ ترین سیاره در منظومه شمسی است و بیش از دو برابر سایر سیارات، قمرها، دنباله دارها و سیارک ها جرم دارد. اندازه بسیار بزرگ آن سبب شده که مشتری نخستین سیاره تشکیل شده در اطراف خورشید محسوب شود. دیگر سیارات هنگامی که یک ابر بین ستاره ای از گاز و غبار به منظور تشکیل خورشید به هم آمیختند از خرده سنگ های باقیمانده به وجود آمدند.مشتری بزرگ ترین، سنگین ترین، پر خطرترین و دارای سریع ترین دوره تناوب چرخشی، در منظومه شمسی است. این سیاره قوی ترین میدان مغناطیسی را داشته و همچنین دارای بیشترین تعداد قمر است. این سیاره گازهای اولیه از ابر میان ستاره ای که خورشید را شکل داده اند، در درون خود نگه داشته است. تاثیر گرانشی قوی در پیرامون منظومه شمسی، به طور بالقوه به حرکت یخ، آب و مولکول های آلی از مناطق بیرونی سرد منظومه شمسی به قسمت درونی منظومه شمسی- شاید زمین نیز این مواد را دریافت کرده باشد-کمک کرده است.